Przeczytałam ostatnio opowiadanie Elizy Orzeszkowej pt. „Tadeusz”.

Autorka była pisarką tworzącą w  XIX wieku. Bardzo często w swoich opowiadaniach porusza sprawę nierówności społecznych. Ze współczuciem odnosiła się do ludzi biednych i niewykształconych. 
Opowiadanie „Tadeusz” mówi o tragicznym wydarzeniu w życiu rodziny chłopów pracujących w majątku szlacheckim. Ojciec i matka są zajęci pracą, a ich prawie trzyletni synek, bawiąc się w pobliżu, pobiegł za ptaszkiem przez nikogo niezauważony. Zakończenie tej wyprawy było tragiczne. 
Czytając ten utwór można się zastanowić, kto jest winien śmierci dziecka i dlaczego doszło do sytuacji, że Tadeusz został bez opieki. Przecież rodzice go kochali i zajmowali się nim najlepiej jak umieli. Byli to jednak ludzie prości. Nie wiedzieli nawet, że w zamian za pracę mogą czegoś oczekiwać. A pracodawcy nie interesowała ich sytuacja rodzinna. 
Myślę, że autorka chciała ukazać, jak egoistyczni są ludzie posiadający władzę i majątek. To oni powinni zapewnić opiekę  dzieciom zatrudnionych przez siebie osób. Ale to był wiek XIX!  Sytuacja pracowników i ich rodzin była zdecydowanie inna niż dzisiaj.

 Uważam, że w naszych czasach są również ludzie, którzy potrzebują pomocy i opieki. Nie powinniśmy być wobec nich obojętni. 

                                                                                   Tatiana Macukiewicz kl. 6b

———————————————————————————————————–

Autorem książki pod tytułem „Pan Samochodzik i Templariusze” jest Zbigniew Nienacki.

Zbigniew Nienacki urodził się w 1929 roku i zmarł 1994 roku.

Był polskim pisarzem i dziennikarzem. Największą sławę przyniosła mu seria książek młodzieżowych  o przygodach pana Samochodzika.

        Głównymi bohaterami książki „Pan Samochodzik i templariusze” jest zapalony historyk sztuki  i trojka harcerzy poszukująca skarbu. Ślady prowadzą ich między innymi  do  dawnej twierdzy krzyżackiej w Malborku. Bohaterowie przeżywają  wiele przygód i spotykają na swojej drodze ciekawych i tajemniczych ludzi.

W moim ulubionym fragmencie  książki  tajemnicza ręka ucina linę i tym samym więzi głównego bohatera w studni. Dzięki temu Pan Samochodzik odnajduje tajne tunele, a w końcu i upragniony  skarb.

Ten fragment jest moim  jednym z moich ulubionych,  ponieważ   trzyma w napięciu i nie pozwala oderwać się od czytania. Razem z bohaterem przeżywamy tę  zadziwiającą i ciekawą przygodę i nie możemy doczekać się rozwiązania zagadki.

        Największymi atutami tej książki jest  pełna przygód i humoru akcja . Całą seria  napisana jest lekkim językiem, co sprawia, że czyta się ją jednym tchem.

Po  przeczytaniu „Pana Samochodzika i templariuszy”  nabiera się ochoty na zwiedzanie starych zamków w nadziei na przeżycie niesamowitej przygody.

                                                                                            Adam Wróblewski – 6b

—————————————————————————————————————

    Powieść ,,Sposób na Alcybiadesa” została napisana przez Edmunda Niziurskiego – współczesnego autora książek dla młodzieży i została wydana w 1964 roku. Tę książkę poznałem na lekcji języka polskiego. Omawialiśmy jej fragment, który bardzo mi się spodobał, dlatego postanowiłem wypożyczyć ją z biblioteki szkolnej i poznać wszystkie przygody bohaterów ów lektury.

   ,,Sposób na Alcybiadesa” opowiada o czwórce przyjaciół: Słabińskim, Pędzelkiewiczu, Zasępie i Ciamciarze, którzy byli uczniami ósmej klasy męskiej szkoły w Warszawie. Chłopcy chcieli mieć dobre oceny, jednak nie zamierzali poświęcać swojego wolnego czasu na naukę. Szybko doszli do wniosku, że potrzebują metody na zbyt ambitnych nauczycieli. Udało im się znaleźć jedynie sposób na historyka zwanego Alcybiadesem. Metoda ta polegała na odwiedzeniu profesora od tematu lekcji i rozmawianiu z nim o czymś, co ciekawiło zarówno jego, jak i klasę. Ku zaskoczeniu chłopców, była ona skuteczna.

   Powieść ta bardzo mi się podobała i mnie zaciekawiła. Poruszała ona tematy znane wszystkim nastolatkom. Sposób, w jaki rozwinęła się relacja nauczyciela historii oraz uczniów klasy ósmej A był zaskakujący i nieprzewidywalny. To opowieść o wspaniałej przygodzie, a także dorastaniu do tego, że naukę można polubić, wystarczy tylko chcieć. Uważam, że jest to książka idealna dla dzieci i dorosłych, dlatego polecam ją każdemu.

                                                                                   Tomasz Targoński – 6b

————————————————————————————————————-

Powieść pt.: „Hobbit” czyli tam i z powrotem napisał J.R.R. Tolkien. Jest to książka z gatunku fantasy. Pisarz napisał również trylogię „Władca Pierścieni”, która była kontynuacją „Hobbita”.

Książka  mówi nam o przygodach małego hobbita, który wyrusza w podróż wraz z krasnoludami i czarodziejem o imieniu Gandalf. Celem ich podróży jest dotarcie do Samotnej Góry i odzyskanie ukradzionych przez złego smoka bogactw. Podczas wyprawy bohaterowie przedzierali się przez Mroczną Puszczę, szybowali na orłach wśród chmur, płynęli w beczkach oraz przeżywali wiele niebezpiecznych i zarazem ciekawych przygód. W czasie podróży hobbit wraz z towarzyszami i czarodziejem spotkali wiele magicznych stworzeń, m.in.: elfy, trole, gobliny i smoki. Główny bohater tej lektury to Bilbo Baggins – hobbit, który przed wyprawą był typowym domatorem. Z wędrówki wrócił jako osobnik doświadczony. Poznał siebie. Odkrył, że jest odważny, pomysłowy, wierny, rozważny, sprytny oraz zaradny. Bohaterowie występujący w tym utworze są godni szacunku i uznania. Pobudzają oni wyobraźnię. W tej książce bardzo spodobało mi się to, że wydarzenia były zaskakujące, trudne do przewidzenia, a przez to ciekawe.

Lektura była interesująca i przyjemnie się ją czytało, więc zachęcam  kolegów i koleżanki do przeczytania jej. Zapewniam, że pozwoli ona wam oderwać się od rzeczywistości oraz miło spędzić czas.

                                                                                   Grzegorz Hirsch – 6b

——————————————————————————————————————

Książkę pt. ,, Tajemnica zwierząt ’’ poleciła mi moja mama. Jest to pierwsza część z serii „Biuro Detektywistyczne Lassego i Mai”. W czasach, kiedy na listach bestsellerów królują kryminały dla dorosłych, autorzy, Martin Widmark i Helena Willis zaproponowali również coś młodszym czytelnikom.

         Powieść opisuje historię dwójki detektywów, którzy rozwiązują zagadki i pomagają innym. Dziewczynka o imieniu Maja oraz chłopiec o imieniu Lasse razem tworzą biuro detektywistyczne. Są to uczniowie szkoły podstawowej, a w wolnym czasie mają to dość nietypowe hobby. W tej części serii ratują zmęczone zwierzęta i badają ich zachowanie podczas dnia.           

         Uważam, że cała seria o Lassem i Mai jest doskonałą propozycją dla dzieci, które dopiero zaczynają swoją przygodę z książkami. Po przeczytaniu pierwszej części od razu chcę się przeczytać kolejną, i kolejną.

                                                                                   Alicja Radke – 6b

—————————————————————————————————————–

Książka, którą ostatnio przeczytałem, to pierwsza część trylogii pod tytułem „Artur i zapomniane księgi”. Jej autorem jest Gerd Ruebentrunk. Jest to powieść przygodowa z elementami fantastyki.

Akcja książki rozgrywa się w trzech europejskich krajach, tj. Niemczech, Holandii i Włoszech. Głównymi bohaterami są czternastoletni Artur, którego głównym zainteresowaniem jest czytanie książek oraz Larissa – rówieśniczka Artura, która interesuje się techniką i wynalazkami. Bohaterka lubi bardzo szczegółowo opowiadać o swoich pasjach. Jest też niezwykle wysportowana i aktywna. Dzieci poznają się w księgarni prowadzonej przez dziadka Larissy, w której Artur pracuje podczas wakacji. Pewnego dnia w księgarni dochodzi do napadu. Właściciel księgarni wyjaśnia dzieciom, że stoją za tym poszukiwacze zapomnianych ksiąg, którzy chcą mieć władzę nad światem. Prosi ich, aby odbyli podróż i odnaleźli  księgi odpowiedzi. Bohaterowie ruszają w podróż, odwiedzają m.in. Amsterdam i Bolonię. Są ścigani przez braci Slivit i Damę Pik, jednak udaje im się poznać historię średniowiecznych miast i zdobyć wiedzę o zabytkach, z muzeum i galerii w miastach, w których toczy się akcja. Spotykają też mnóstwo osób i muszą dokonywać wyborów, komu mogą zaufać. Bohaterowie przeżywają ciekawe przygody, które często są bardzo niebezpieczne. Dodatkowym plusem książki jest jakość jej wydania. Twarda okładka ma ciekawą czcionkę oraz złote zdobienia. Każdy rozdział posiada czarno – białą ilustrację, która dodatkowo wprowadza w klimat  toczącej się akcji. Powieść napisana jest prostym językiem, a historia wciąga od pierwszej strony i do ostatniej trzyma w napięciu.

            Książkę tę warto przeczytać i na pewno sięgnę po kolejny tom przygód Artura. Powieść ta pozytywnie mnie zaskoczyła i polecam ją każdemu czytelnikowi.

                                                                                   Kacper Wieczysty – kl.6b

—————————————————————————————————————–

Ostatnio sięgnęłam po książkę pt. ,, Zezia i Giler ’’. Poleciła mi ją koleżanka, przyznam się , że zanim mi ją zaproponowała już wcześniej o niej słyszałam . Autorką jest Agnieszka Chylińska, która jest piosenkarką , jurorką w kilku znanych programach telewizyjnych oraz napisała kilka książek, np. ,, Labirynt Lukrecji”.

Główną bohaterką jest ośmioletnia Zuzia,  zwana Zezią, oraz jej brat Giler. Niestety, w książce nie ma podanego prawdziwego imienia chłopca, jest tylko jego przydomek. Zezia jest bardzo wrażliwą małą dziewczynką. Jej brat jest troszeczkę inny niż wszystkie dzieci , ale jego siostra nikomu nie pozwala się z niego śmiać. Ich rodzice oraz kotka ,, Idźstąd ‘’- nazwana tak z pewnego powodu, mieszkają  w kamienicy na  jednej z warszawskich osiedli na ul. Grójeckiej. Okazuje się, że bez względu na status materialny i społeczny, każdy nastolatek przeżywa podobne problemy rodzinne. Czytając tę książkę, każdy może utożsamić się z głównym bohaterem, bo nie raz mieliśmy bardzo podobne sytuacje w domu. Nieskomplikowana, prosta i zabawna fabuła.

Polecam wszystkim przeczytanie tej książki, ponieważ książka opowiada o  przygodach dziewczynki i jej rodzinie.

                                                                                   Dominika Staruk- 6b

————————————————————————————————————–

            Książka pt. ‘’Harry Potter i Kamień Filozoficzny‘’ została napisana przez Joanne Kathleen Rowling.  Książka została wydana w roku 1997. Akcja powieści dzieje się w Londynie pod koniec XX wieku oraz w Hogwarcie, szkole dla czarodziejów.

          Historia opowiada o chłopcu, którego rodzice zostali zamordowani przez czarodzieja Voldemorta. Znajduje się on pod opieką wujka Verona i cioci Petunii Dursley’ów. Wujostwo przekonuje Harry’ego, że jego rodzice zginęli w wypadku samochodowym. Gdy chłopiec skończył 11 lat, dostał list z Hogwartu z propozycją przyjęcia go do Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Dursley’owie nie wyrażają zgody na wyjazd się Harry’ego do szkoły. W dniu 11. urodzin do Harry’ego przychodzi gajowy Hagrid i zabiera chłopca do Hogwartu. Tam rozpoczęła się przygoda chłopca. Od razu zaprzyjaźnia się z Hermioną i Ronem. Chłopak był zdziwiony, dlaczego inni uczniowie go rozpoznają i wytykają palcami. Po pewnym czasie dowiaduje się, że to Voldemort zamordował jego rodziców. Od czasu tego zdarzenia Harry posiadał szczególny znak na czole- bliznę w kształcie błyskawicy.

            Polecam wszystkim przeczytanie tej książki, ponieważ jest bardzo ciekawa i wciągająca.

                                                                                               Dominika Sekuła -6b

——————————————————————————————————

Recenzja książki Andrzeja Maleszki pt. „Czerwone krzesło”.

Na początku książki poznajemy historię magicznego  drzewa, które zostało powalone podczas gwałtownej burzy. Dąb został przewieziony do stolarni i pocięty na kawałki. Od tego momentu na świecie działy się różne dziwne rzeczy, ponieważ wszystkie przedmioty, które zostały zrobione z tego drzewa, były zaczarowane.

W międzyczasie poznajemy rodzinę Rossów: Tosię (11 lat), Kukiego (10 lat) oraz Filipa (12 lat). Pewnego dnia Kuki, wędrując wzdłuż rzeki, ujrzał płynący w niej przedmiot. Chłopiec wyłowił czerwone krzesło i powędrował z nim do domu. Następnego dnia rodzeństwo wraz z rodzicami pojechało do wesołego miasteczka, żeby zagrać koncert, a zważając na to, że byli biedni, potrzebowali pilnie zastrzyku gotówki. Kuki zabrał ze sobą czerwone krzesło, żeby mieć na czym spocząć podczas słuchania rodziców. Po chwili grania z budynku obok wyszła ciotka, której  szczerze nienawidzili. Kobieta zaoferowała rodzicom pracę na statku Queen Victoria, ale rodzice bez namysłu odrzucili tę propozycję. Wtedy ciotka usiadła na krzesło i powiedziała, że chce żeby rodzice się zgodzili na wyjazd. Rodzice zmienili decyzję ku rozpaczy dzieci, które zrozumiały, że to krzesło ma magiczną moc. Wszyscy pojechali do portu, aby pożegnać rodziców, a potem ciotka zabrała dzieci do swojej posiadłości, aby zająć się nimi podczas całorocznej nieobecności rodziców. Po kilku dniach Tosia, Kuki i Filip nie wytrzymali z rozpaczy i ruszyli szukać rodziców. Podczas poszukiwań spotykały ich różne przygody: widzieli latający dom, olbrzymiego lwa, sto wyczarowanych psów i falę tsunami. Po pewnym czasie odnaleźli rodziców i zdjęli z nich czar, który nie pozwolił im opuścić statku przez cały rok.  

Według mnie omawiana książka jest dobrą propozycją czytelniczą dla nastolatków, ponieważ pozwala zapomnieć o problemach życia codziennego i przenosi czytelnika w świat magii. Napisana jest językiem młodzieżowym, który jest dobrze zrozumiały i łatwo się go czyta. W książce opisanych jest wiele szczęśliwych przygód ze szczyptą dramaturgii.                                                                                                                     Jakub Dobrolubow kl.VI b

———————————————————————————————————

„Feblik” – Małgorzata Musierowicz

Parę tygodni temu przeczytałam książkę Małgorzaty Musierowicz pt. „Feblik” z serii książek „Jeżycjada”. Zbiór ten opowiada o perypetiach rodzinny Borejków mieszkających w Poznaniu przy ulicy Roosevelta. Autorka nawiązuje do prawdziwych miejsc i wydarzeń. Akcje rozgrywają się w ciągu paru dni lub tygodni. Każda książka opowiada o innych bohaterach i ich życiu.

 „Feblik” to 21 część „Jeżycjady”. Została wydana w 2015 roku. Książka opowiada głównie o Ignacym Strybie, który spotyka w autobusie swoją dawną koleżankę z gimnazjum – Agnieszkę Żyrę . Spędzają razem bardzo dużo czasu, a w końcu zakochują się w sobie po- mimo wielu wątpliwość Agnieszki. W tej części dowiadujemy się również o uczuciach Józefa i Doroty . Polecam bardzo tę książkę, jak i wszystkie inne z serii „Jeżycjady”, ponieważ potrafią one podnieść na duchu , rozśmieszyć i pokazują życie każdego  z nas.

Natalia Stark- 6b

—————————————————————————————————-

            Książka pt.,, Dziewczynka, która wypiła księżyc’’ napisała amerykańska pisarka Kelly Barnhill w 2018 roku, a przełożyła na język polski Marta Kisiel-Małecka.  Książka ta opowiada o dziewczynce o imieniu Luna, która została dana w ofierze przez mieszkańców Protektoratu.

           Oni od wieków wierzyli, że w pobliskim lesie mieszka okrutna czarownica, której gniew może obłaskawić może tylko najmłodszy mieszkaniec miasteczka, złożony w ofierze dla wiedźmy. Ludzie natomiast mieli nadzieję, że -oddając życie niewinnego niemowlęcia- czarownica się zlituje i nie zaatakuje ich miasta. Czarownica o imieniu Xan okazuje się być dobra. Jej dom w lesie dzieliła z mądrym potworem Glerkiem i małym smokiem Fyrianem. Jej zadaniem było ratowanie małych dzieci, porzuconych przez ludzi w lesie i oddawanie je pod opiekę rodzinom z drugiego końca lasu. Przez jakiś czas musiała ona karmić dzieci, dlatego dawała im do picia blask gwiazd zamiast mleka. Jednak jednemu malcowi przez pomyłkę dała do wypicia blask księżyca. Była to moc o niepowtarzalnej sile, która napełniła ciało dziewczynki. Xan postanowiła sama wychować tę dziewczynkę, nazywając ją Luna. Natomiast, gdy nadchodzą jej trzynaste urodziny, moc przybiera na sile.

 Książka została napisana na podstawie różnych legend, baśni, literatury dziecięcej oraz fantastyki. W tej powieści można znaleźć dużo podobieństw do „Opowieści z Narni”, lecz także do  książek innych autorów.

        Czytając tę książkę nie obyło się bez śmiechu, wzruszenia czy zaciekawienia.  Język książki jest prosty, lecz daleki od języka w popularnych młodzieżowych kreskówek. Jest to książka głównie dla młodzieży, lecz każdy dorosły z dużą wyobraźnią czytałby ją z zaciekawieniem. Uważam tę powieść za ekscytującą i wielowarstwową, uczącą samodzielności.

Magda Jaworska 6B

——————————————————————————————————–

      Autorem książki pt. ,,Do wszystkich chłopców, których kochałam” jest młoda, współczesna  pisarka amerykańska Jenny Han.

 Jej najbardziej popularnymi książkami są: ,,Do wszystkich chłopców, których kochałam” oraz niedawno wydana kontynuacja ,,Ps. Wciąż Cię kocham”. Jest to literatura młodzieżowa, w której specjalizuje się autorka.

Tytułowe listy to te napisane przez główną bohaterkę do każdego z chłopców ,w których kiedyś się zakochała.

Ta korespondencja to łącznie pięć dowodów na złamane nastoletnie serce Lary Jean, która gdy pisze listy, zamyka w nich wszystkie swoje uczucia, pozwalając sobie na wyrażenie tego, czego nie odważyłaby się powiedzieć wprost adresatom.

To, co bohaterka przelewa na papier, jest tylko dla niej, nikt więcej nie ma prawa ich przeczytać…aż do dnia kiedy ktoś decyduje się je wysłać.

Każdy z pięciu chłopców dostaje swój list, a życie miłosne Lary Jean nagle wymyka się spod kontroli.

   Popularność książki wśród młodzieży sprawiła, że ekranizacją młodzieżowego bestsellera zainteresowały się stacje telewizyjne. Ostatecznie autorka nawiązała współpracę z telewizją NETFLIX, która zaowocowała powstaniem filmu o tym samym tytule, co część pierwsza serii.

  Napisana lekkim, młodzieżowym językiem książka jest w stanie zainteresować nastoletniego czytelnika, ponieważ pełna jest humoru. Perypetie bohaterki nie pozwalają się nudzić, a czytelnik nie przestaje zadawać sobie pytania, kto wykradł i zdecydował się wysłać listy i jaki miał w tym cel?

Na jesienne wieczory, gorszy dzień, dla rozrywki- polecam serdecznie.

                                                                             Natasza Podolska -6b

————————————————————————————————————-

Autorką książki pt. „Ponad wszystko” jest Nicola Yoon.

Ta powieść to jej debiut literacki, który okazał się wielkim sukcesem. Ilustratorem jest mąż Nicoli-David Yoon. Książka „Ponad wszystko” trafiła na szczyt listy bestsellerów „New York Timesa”. W 2017 na ekrany kin wyszedł film realizowany na jej podstawie.

 Historia opowiada o dziewiętnastoletniej Madelaine, która przez swoją nieuleczalną chorobę nie może wyjść z domu i jest pod ciągłym nadzorem pielęgniarki i mamy. Jeżeli zetknie się z nieczystym powietrzem, może umrzeć, dlatego jej dom jest chroniony przez filtry. Pewnego dnia jej losy odmienia nowy sąsiad- Olly. Dziewczyna się w nim zakochuje i mimo ryzyka ucieka z nim na Hawaje, by przeżyć swój idealny dzień. Kiedy jest na Hawajach, w pewnym momencie zaczyna się bardzo źle czuć i jedzie do szpitala. Po powrocie do domu i odczytaniu maila od hawajskiej lekarki okazuje się, że nie jest wcale przewlekle chora, tylko miała zapalenie mięśnia sercowego. Maddy pyta o to mamę. Okazuje się, że jej choroba została przez nią zmyślona, aby chronić córkę po tym, jak jej syn i mąż zginęli w wypadku samochodowym.

Magazyn „The Times” ocenił książkę w ten sposób-„Niezwykła opowieść o miłości zmierzającej ku katastrofie-pochłania bez reszty”. „Aż chce się trzymać kciuki za Maddy, gdy ta nad wiek dojrzała dziewczyna zakochuje się w mieszkającym po sąsiedzku Ollym”-to ocena według magazynu „Booklist”. Zupełnie zgadzam się z tymi opiniami. Czytelnicy wyczekują, aby zobaczyć jak potoczy się historia tych dwojga, mimo przeciwności losu. Książka jest bardzo wciągająca, bo z niecierpliwością czeka się na następne wydarzenia i do tego ma szczęśliwy koniec-coś, co czytelnicy lubią najbardziej.

Bianka Robaczewska -6b

—————————————————————————————————————–

Piotr Wasilewski 6c

Przypadki Robinsona Kruzoe”

Książka Daniela Defoe jest jedną z pierwszych powieści przygodowych, stała się kultową lekturą na całym świecie. Opowiada historię fikcyjnej postaci Robinsona Kruzoe, który w wyniku swojej lekkomyślności i chęci podróżowania trafia na bezludną wyspę. Autor zwraca uwagę na przyjaźń i wierność, która towarzyszy bohaterowi cały czas.

Największym wyczynem Robinsona jest nauczenie języka angielskiego i wiary w Boga tubylca, z którym zaprzyjaźnił się. Są skazani na siebie, jest ich dwóch na wyspie i muszą sobie pomagać, żeby przetrwać. Udaje im się zbudować solidne schronienie, które ciągle udoskonalają. Zaczynają hodować kozy i prowadzić uprawę zboża.

Historia przedstawiona w książce bardzo dobrze opowiada o przyjaźni dwóch osób z różnych zakątków świata, o innym kolorze skóry i charakterze. Piętaszek, jak nazwał go Kruzoe, okazuje się bardzo pomocny dla bohatera lektury i szybko się uczy, lecz nie może pojąć tego, że jego przyjaciel wierzy w innego boga niż on.

Po wielu przygodach Robinson wraca do swojej ojczyzny Wielkiej Brytanii, gdzie po tylu latach jego nieobecności dowiaduje się o śmierci rodziców. Pozostaje przez jakiś czas w rodzinnym domu, a tymczasem na wyspie powstaje osada zbudowana przez przybyłych Europejczyków. Kruzoe odwiedza wyspę i zabiera Piętaszka do Anglii. Krótko po odbiciu z brzegów wyspy tubylcy atakują ich statek i zabijają Piętaszka. Zrozpaczony bohater wraca do domu i zostaje tam już do końca życia. Rozbudowywana przez całe życie Robinsona wyspa upada.

Opowieść Daniela Defoe doskonale opowiada o wartościach w życiu, sukcesach i upadkach. Przygody bohatera są bardzo zróżnicowane i interesujące. Przebywanie na bezludnej wyspie przedstawia działanie człowieka w skrajnych przypadkach, co budzi w nim inny punkt widzenia na świat.

                                                                                   Piotr Wasilewski -6c

————————————————————————————————————–

MAGDALENA RÓŻDŻKA – „GABI”

          Ostatnio przeczytałam książkę Magdaleny Różdżki pod tytułem „Gabi”. Bardzo ją polubiłam, ponieważ jest ciekawa i wciągająca.

          Jest to książka młodzieżowa. Opowiada o siedmioletniej dziewczynce Gabrysi, która, gdy szła do pierwszej klasy, poznała kolegę, z którym się zaprzyjaźniła. Mieli oni wiele przygód i zawsze trzymali się razem. Byli w tym samym wieku, ale nie chodzili razem do klasy. Jaj najlepszym przyjacielem był Bartek. Gdy się poznali, okazało się, że są sąsiadami.

Gabrysia to największa optymistka na całym świecie. Jest ona  adoptowanym  dzieckiem. Ma sześć sióstr i trzech braci. Jej największe marzenie to zostać piosenkarką lub tancerką.

Moim ulubionym fragmentem książki był fragment, gdy Gabrysia dostała się do szkoły zawodowej na tańce. Jej rodzice się nie zgodzili z dwóch powodów. Nie mieli pieniędzy i czasu, żeby odwozić dziewczynkę. Okazało się, że dziewczynka pojedzie tylko na występ. Niestety, na próbach Gabrysia złamała nogę. Wyszło na to, że dziewczynka pojedzie tylko jako widz. Pojechała z Bartkiem. Podczas występu, Gabrysia podśpiewywała piosenki. Pani siedząca za nią powiedziała, że powinna wziąć udział w castingu muzycznym. Gabrysia zgodziła się. Zaśpiewała piosenkę, do której miała tańczyć. Bartek grał jej na gitarze. Po występie wszyscy bili brawa. Gabrysia i Bartek dostali się do szkoły zawodowej. Okazało się, że mama Bartka będzie ich odwozić, a przy wieloosobowych rodzinach są duże zniżki. Gabrysia  czuła się jak najszczęśliwsza dziewczynka na świecie.

         Bardzo polecam przeczytanie tej książki. Jest ona wspaniała. Przy czytaniu jej otwiera się nasz świat wyobraźni. Książka daje przykład tego, że każdy może spełnić swoje marzenia. 

                                                                       MARTYNA MODRZEJEWSKA – 6B

———————————————————————————————————-

 „Czas robotów” – Andrzej Maleszka

      Niedawno w księgarniach ukazały się książki nowej powieści cyklu „Magiczne drzewo”. Całą serię, czyli jedenaście tomów, napisał słynny pisarz, reżyser i scenarzysta Andrzej Maleszka. Bohaterami są dwunastoletni Alik i Gabi, pięcioletnia Julka i mówiący w mowie ludzkiej pies Budyń.

     Akcja toczy się na Sycylii we Włoszech. Alik i Gabi poszukują berła, które spełnia życzenia, które w poprzedniej części książki wykradł android chcący zniszczyć świat. Dzięki berle stwarza metalowe osy, które po ukłuciu człowieka zmieniają go w robota. Gdy dzieci wykradają berło i walizkę z osami, postanawiają wrzucić walizkę z potworami do wulkanu Etny. Po drodze poznają Julkę, ale ona bawiąc się berłem przypadkowo sobie przekazuje potężną moc. Gdy wrzucają walizkę do wulkanu, po chwili wyfruwają z niego osy i zaczynają atakować ludzi. Kiedy wszystkie istoty żywe, oprócz trojga dzieci i kundelka Budynia są zmienione w roboty, dzieci znajdują kolejny magiczny przedmiot. Drewniany globus cofa czas o tyle dni, ile się nim razy zakręci. Dzieci obliczyły, ile dni temu go stworzono i cofają czas o tyle, ile trzeba. Po powrocie do domu spotykają się z przyjaciółmi i opowiadają im, co zaszło we Włoszech.

    Autor, pisząc książkę, miał bardzo dużo wyobraźni i pomyślał o współczesnym języku nastolatków.

     Duża czcionka i wiele barwnych obrazków sprawiają, że czytanie tej książki to czysta przyjemność.

     Bardzo polecam przeczytanie wszystkich książek serii „Magicznego drzewa , ponieważ barwny język, jakim posługuje się autor ,wywołuje pozytywne emocje.

                                                                                                          Mieszko Jankowski – 6b

———————————————————————————————————–

Przeczytana przeze mnie książka pt. „Mio mój Mio” została napisana przez Astrid Lindgren. Głównym bohaterem jest dziewięcioletni chłopak, który nazywa się Bo Wihelm Olsson, ale nazywany jest Mio. 

            Główny bohater książki od urodzenia przebywał w domu dziecka. Kiedy skończył rok, został wychowany przez ciotkę Edlę oraz wuja Sixtena. Nie znalazł u nich miłości rodzinnej, a zamiast tego spotykał się z częstą krytyką z ich strony. Miał najlepszego przyjaciela Benka. Często u niego przesiadywał i zazdrościł mu jego taty.  Pewnego dnia usiadł na ławce i zauważył butelkę piwa. Po jej otwarciu wyleciał z niej duch, który powiedział, że pochodził z Krainy Dalekiej i zaprowadził do niej Mio. Okazuje się, że od dawna czekał tam na niego jego ojciec, który był królem. Chłopak, jako książę, miał pewne zadanie. Musiał pojechać do Krainy Zagranicznej, aby pokonać złego rycerza Kato. Odbył długą, pełną przygód podróż na swoim koniu Miramisie ze swoim przyjacielem Jum-Jumem. Rycerz spodziewał się nadejścia dwójki przyjaciół, dlatego jego wojska ich zatrzymały i zamknęły w wieży. Po jednym dniu Mio wraz z Kato stoczyli bój, w którym książę rozbił kamienne serce rywala i go pokonał. Potem główny bohater wrócił do domu w Krainie Dalekiej i spotkał się z ojcem.

            Polecam wszystkim przeczytanie tej książki. Jest w niej ukazana miłość między synem a ojcem oraz radzenie sobie w trudnych sytuacjach.

                                                                                   Ola Mielczarek -6b —————————————————————————————————————