Leigh Bardugo ”Cień i kość”.
Chciałabym przedstawić książkę pod tytułem „Cień i kość” amerykańskiej pisarki Leigh Bardugo. Jest to pierwszy tom trylogii Grisza. Akcja książki rozgrywa się, w dziwnym daleko położonym kraju Ravka, otoczonym nieprzyjaznymi ziemiami Fjerdy i Szu Han. To kraj, który bardzo przypomina carską Rosję . Państwo, w którym technika rozwinęła się w innym kierunku niż w historii naszego świata i współistnieje z pewną formą czegoś, co można nazwać magią. Fałda Cienia, zwana również Niemorzem, przecina terytorium Ravki, oddziela ona kiedyś zamożne portowe miasta od reszty kraju. Położony niedaleko Fałdy Cienia, po stronie lądu, Kribirsk stał się dzięki Fałdzie czymś w rodzaju rozklekotanego miasta portowego, obrośniętego suchymi dokami, wojskiem, tawernami, budami i burdelami. To stąd wielu wyrusza ku wybrzeżu w drogę przez Niemorze, dla większości będącą drogą w jedną stronę – w krainę śmierci.
Książkę można podzielić na dwie różne części. Pierwsza, lepsze opowiada o odkrywaniu daru przez główną bohaterkę Aline Starkov, o jej poznawaniu siebie, własnych ograniczeń i ukrytych pragnień. Tą część cechuje tajemniczość i narastające napięcie. Z kolei druga jest bardziej przewidywalna, smutna opowieść o ucieczce Przyzywaczki Słońca, o dojrzewaniu, uświadamianiu sobie uczuć.
Alina Starkov jest młodszym asystentem kartografa, wychowana była w sierocińcu razem z Malem. Oboje zostali wybrani do specjalnej szkoły w Policmai. Mal został żołnierzem, a Alina kartografem. Oboje zostali wysłani jednym statkiem, w niebezpieczną podróż przez Niemorze, na dziwnej łodzi poruszanej siłami Griszów. W czasie podróży ginie jej nowy przyjaciel, kartograf Aleksy. W chwili zagrożenia Alina używa mocy, która całkowicie zmienia nie tylko jej życie, ale i bieg wydarzeń. Świadkiem czynu Aliny jest bowiem budzący strach poddanych Darkling, przywódca Griszów. Chce on rozwinąć i wykorzystać zdolności, które dziewczyna przypadkowo ujawniła. Niestety to powoduje , że dziewczyna musi często podejmować decyzje, które kogoś muszą zranić.
„Cień i kość” to przyjemna, lekka książka. Polecam, ją szczególnie tym, którzy lubią fantastykę. Cała książka jest utrzymana w magicznym nastroju.
Bożena Bartniak -7b
Dariusz Rekosz „Arsene Lupin. Fałszywy detektyw”.
Postanowiłem napisać recenzje książki p.t. „Arsene Lupin. Fałszywy detektyw.” Jej autorem jest Dariusz Rekosz. Są to zupełnie nowe przygody dżentelmena włamywacza opisane przez polskiego autora, na podstawie książki dla dorosłych czytelników Maurice‘a Leblanca. Wybrałem kryminał, ponieważ lubię detektywistyczne zagadki.
„Arsène Lupin. Fałszywy detektyw.” to opowieść o włamywaczu dżentelmenie, który zaplanował i dokonał kradzieży, będąc w więziennej celi.
Na zamku Barona Cahorna dokonano kradzieży drogocennych przedmiotów, skarbu. Baron poprosił o pomoc detektywa Ganimarda. Detektyw szukał odpowiedzi u Arsène’a Lupin. Policja też szukała tropu, kto mógł dokonać kradzieży w zamku. Policjantom nie udało się znaleźć śladów przestępstwa. Baron natomiast podejrzewał Arsène’a Lupin.
Kim był fałszywy detektyw? Czy fałszywy detektyw znajdzie prawdziwego sprawcę? Czy dowiedzą się, kto stał za tą sprawą?
Na te pytania znajdziecie odpowiedź w książce.
Polecam tę książkę zwłaszcza osobom, które lubią rozwiązywać zagadki kryminalne. Nie będziecie się nudzić ani minuty.
Karol Torliński -7b
Agatha Christie ” Zło czai się wszędzie”
Autorką książki pt.” Zło czai się wszędzie” jest Agatha Christie .Urodziła się W 1895 r. w Torquay , południowo-zachodniej Anglii, a zmarła w 1976 r. w Wallingford. Pisała wiele powieści kryminalnych oraz obyczajowych . Christie wydała ponad 90 powieści i sztuk teatralnych.
Herkules Poirot przebywa na wakacjach w Hotelu Roger, na wyspie przemytników. Ma nadzieję, że będzie mógł odpocząć i spokojnie spędzić wakacje. Po jakimś czasie dowiedział się, że powstała okrutna zbrodnia. Umiera piękna aktorka Arlena Stuart. Poirot Próbuje się dowiedzieć jaki był motyw i problem zbrodni .Podczas śledztwa wyczuwa ukryte emocje zazdrości i żalu u niektórych ludzi, co uważam za niesamowite. Nie oskarża ludzi, lecz obmyśla każdy fakt. Uważam że Herkules Poirot jest wybitną i tajemniczą postacią . Potrafi się zachować w wielu sytuacjach przyzwoicie.
W mojej ocenie książka była ciekawa i bardzo podobało mi się rozbudowane śledztwo. Uważam, że efektowne jest to, że nie wiedziałosię, co się dalej wydarzy. Dla osób interesujących się tym rodzajem książek ,śledztwem i tajemnicą .
Amelia Urbanowicz -7b
Benjamin Alire Saenz „ Arystoteles i Dante odkrywają sekrety wszechświata”
Arystoteles jest cichym, zamkniętym w sobie nastolatkiem. Razem z rodzicami mieszka w El Paso w Teksasie. Na pozór żyje zupełnie normalnie: szkoła, praca, dom. Ale tak naprawdę czuje, że nie jest w zupełności normalny. Chłopak nie rozumie samego siebie, co dopiero innych ludzi. Nie interesują go spotkania towarzyskie czy przyjaźnie. Dobry kontakt ma jedynie z matką, którą rozumie bez słów. Z ojcem nie jest już tak łatwo. Tata Ari’ego jest równie zamknięty w sobie jak sam chłopak. Oprócz rodziców Ari ma dwie siostry i brata. Siostry jednak są od dawna dorosłe, a brat siedzi w więzieniu.
Arystoteles na każdym kroku próbuje odkryć siebie i dowiedzieć się, co z nim jest nie tak.
Dante jest śmiałym, mądrym i grzecznym chłopakiem. Interesuje się sztuką i poezją. Przeprowadził się do El Paso. Mieszka razem z rodzicami, z którymi ma bardzo dobre relacje. Nie ma problemu, by nawiązać relacje z rówieśnikami. Jest pewny wszystkiego o sobie i się niczego nie wstydzi.
Pewnego dnia lata ta dwójka kompletnie innych nastolatków, spotyka się na basenie i wtedy zaczyna się ich przyjaźń. Chłopcy spędzają ze sobą praktycznie całe wakacje, do czasu.
Benjamin Alire Saenz urodził się 16 sierpnia 1954 roku w USA, obecnie jest wykładowcą na Uniwersytecie w Teksasie(El Paso). Autor w swojej książce „Arystoteles i Dante odkrywają sekrety wszechświata” pozwolił swoim postaciom samym się rozwijać.
Akcja w książce jest bardzo wolna. Głównie opowiada o psychicznych i rodzinnych problemach nastolatków. Ari przez całą książkę próbuje odkryć siebie, swojego ojca i sekret z przeszłości. Dante z kolei próbuję odnaleźć się w nowym miejscu i towarzystwie. Chłopcy wzajemnie się wspierają na każdym kroku. To jedno spotkanie na basenie w lecie odmienia ich
całe życie, na lepsze.
Książka jest moim faworytem, bardzo podoba mi się wolne tępo książki oraz postacie. Podczas czytania miałam wiele przemyśleń i sądzę, że nie tylko ja. Znajduje się w niej wiele pytań, o których pewnie większość nastolatków myślała chociaż raz. Takich jak „Kim naprawdę jestem?”. Ari zachwycił mnie odkrywaniem siebie, a Dante charakterem. Lubię wracać do tej książki, a szczególnie do niektórych fragmentów. Polecam tą książkę wszystkim, którzy chcą odkryć siebie.
Oliwia Pniewska – 7b
Dariusz Rekosz “Arsene Lupin dżentelmen włamywacz ucieczka z więzienia”
Chciałbym przedstawić książkę pod tytułem “Arsene Lupin dżentelmen włamywacz ucieczka z więzienia”. Autorem jest Dariusz Rekosz. Urodził się 11 kwietnia 1970 w Sosnowcu. Jest on autorem książek dla dzieci i młodzieży o charakterze detektywistycznym i przygodowym. Od zawsze lubił czytać, ale nie spodziewał się że zostanie autorem książek. Napisał serię książek pod tytułem “Mors, Pinky…”, “Szkolny detektyw”, “Arsene lupin dżentelmen włamywacz” i “Detektywów para Jacek i Barbara”. Głównym bohaterem jest Arsen Lupin. Tytułowy bohater jest włamywaczem i złodziejem. Książka opowiada o jego życiu w więzieniu, o ucieczce z niego i o jego przygodach poza nim. Przygody głównego bohatera zaczynają się od odsiadki w więzieniu. Siedząc w więzieniu dostał informacje o zmianie strażnika i o cotygodniowych przesłuchaniach przed sprawą sądową. Kilka dni przed pierwszymi przesłuchaniami komendant Couchy znalazł w jego cygarze liścik, w którym było napisane, że saur będzie w pogotowiu. Na początku komendant miał problem z rozszyfrowaniem co oznaczał saur. Okazało się, że saur oznaczał markę samochodu renault. Couchy powiedział Dechampsowi o możliwości próby ucieczki podczas przewozu. Dzień przed pierwszym przesłuchaniem znowu przeszukano jedzenie Lupina i znaleziono kolejny liścik oznajmujący ,że wszystko jest przygotowane. Przesłuchanie i przejazd przeszedł bez żadnych problemów . Po drodze nie widziano żadnego samochodu marki renault. Podczas powrotu z któregoś przesłuchania stworzył się korek i spód samochodu był dziurawy, więc Lupin uciekł. Gdy poszukiwano warsztaty, w których zrobiono dziurę, Lupin jadł obiad w jakiejś restauracji. Ze względu na brak pieniędzy Arsen zapytał się właściciela, czy mógłby wziąć pożyczkę i z niej wyszedł. W następnej restauracji znalazł dorożkarza, który opowiadał swoje historie. Lupin ukradł dorożkę i przez jakiś czas woził ludzi. Ukradł im biżuterię. Policja sprawdziła dwa warsztaty, w których były sprawdzane karetki policyjne. Jeden z nich już nie istniał, a w drugim nie był zatrudniony żaden spawacz ,więc pierwszy warsztat był jedyną opcją na zrobienie dziury w karetce. Po skończonych przejazdach Arsen wrócił do pierwszej restauracji i oddał pieniądze za obiad, a następnie wrócił do dorożkarza i oddał mu dorożkę z częścią utargu. Następnego dnia do więzienia wrócił Lupin. Gdy nadszedł dzień rozprawy, sędzia zapytał się o imię i nazwisko Arsena, a on odpowiedział Bauduru Desire. Powtarzał to imię za każdym razem , więc sędzia zaczął wzywać świadków. Zeznania świadków nie wystarczały by wydać wyrok ,więc sędzia przesunął rozprawę na następny dzień. Następnego dnia przyszła pora na ostatniego świadka, detektywa Luca Ganimarda ,który złapał włamywacza na gorącym uczynku. Detektyw zapytał się sędziego, czy może zadać pytanie włamywaczowi , które go odwiecznie korciło. Gdy podszedł do Arsena oznajmił, że to nie jest Lupin. Sędzia zapytał, kto mógłby to jeszcze potwierdzić i Komendant Couchy podniósł rękę i potwierdził słowa Ganimarda. Desire został wypuszczony, a sprawa się zakończyła. Komendant wziął sobie urlop i pojechał na ryby. Na rybach dosiadł się do innego wędkarza, który opowiedział mu o rybach, które tu złowił .Nieznajomy zauważył ,że komendant używa złej przynęty i poradził mu, żeby poszedł pod jedno drzewo i stamtąd wziął przynętę . Dał mu łopatę i metalowe pudełeczko. Gdy Couchy wrócił na miejsce, zastał tylko wizytówkę Arsena Lupina. Gdy Ganimard jadł śniadanie w restauracji i czytał gazetę, podszedł do niego starszy pan ,który zapytał , czy może się dosiąść i zaczęli rozmowę. Starszy pan zapłacił za oba dania i wziął detektywa w ustronne miejsce i ujawnił swoją tożsamość .To był Lupin. Luc zadawał mu pytania a Lupin na wszystkie opowiedział. Powiedział Lucowi też, że wyjeżdża do do Szwajcarii i odjechał dorożką. W ten sposób dotarłem do końca książki. Co stronę była coraz ciekawsza i z chęcią przeczytam kolejne tomy. Najbardziej podobał mi się fragment ,w którym odkryto, że na rozprawie nie jest obecny główny bohater. Ksiązkę czytało się szybko i z zaciekawieniem. Polecam !
Oliwier Górczyński -7b
Dariusz Rekosz „Arsene Lupin: tajemnica pereł Lady Jerland”
Książka, którą będę dzisiaj recenzował, to „Arsene Lupin: tajemnica pereł Lady Jerland”. Utwór ten napisał polski pisarz Dariusz Rekosz , autor prozy przygodowo-detektywistycznej dla dzieci i młodzieży oraz komedii, kryminałów i przewodników dla dorosłych. Jest to tom pierwszy tej serii. Książka ta zawiera wątki przygodowe i kryminalne.
Główny bohater to Jean Andrezy. Płynie on transatlantykiem Provence latem 1925 roku z francuskiego miasta Bordeaux do Nowego Jorku. Podczas rejsu poznaje Nelly Underdown i jej przyjaciółkę Jerland Crosby. Później tego samego dnia Jerland zostaje okradziona ze swoich pereł. Postanawiają poinformować o tym kapitana statku, który akurat dostał telegram o tym, że na okręcie jest złodziej, Arsene Lupin. Andrezy podziwiał Arsene’a Lupin za jego spryt i przebiegłość. Chciał on zawsze sfotografować Arsene’a na swoim aparacie kodaku. Telegram zawierał informacje o jego wyglądzie. Blondyn, świeża rana na prawym przedramieniu, jedzie sam, pod nazwiskiem zaczynającym się na literę R. Jean razem z Nelly, Jerland i Kapitanem próbują ująć Arsene’a Lupin. Osoby, które pasowały do opisu z telegramu, to pan Rozaine lub pan Rivolta.
Język jest zrozumiały dla czytelnika. Nie zawiera on żadnych archaizmów.
Podczas czytania tego utworu byłem ciekawy i bardzo wciągnięty w tę opowieść. Zawierała ciekawe zwroty akcji.
Polecam tę książkę każdemu, kto lubi gatunek kryminałów. Książka jest „strasznie wciągająca” i nie jest zbyt długa, bo zawiera tylko 162 strony. Można ją przeczytać w dwa wieczory.
Piotr Petelski-7b
Trudi Trueit „Explorer Academy Tajemnica Mgławicy”
Kiedy ostatni raz byłem w szkolnej bibliotece napotkałem na utwór pt. „Explorer Academy Tajemnica Mgławicy”. Moją uwagę zwróciła okładka tej książki. Na ilustracji zobaczyłem chłopca, który skacze w tajemniczą przepaść. Zaciekawiło mnie to.
Autorem tej książki jest Trudi Trueit, urodzona w 1963 r. Amerykańska pisarka literatury młodzieżowej i dziecięcej. Współpracuje ona z National Geographic. W swojej karierze napisała ponad 100 książek.
Powieść ta to pierwszy tom z siedmiu. Opowiada o Cruzie, dwunastoletnim chłopcu żyjącym na Hawajach. Ma tylko ojca,bo mama zginęła podczas tajemniczego wybuchu w laboratorium. Jednak porzuca swój dom, gdyż ma uczęszczać do Akademi Odkrywców. Słynie ona z nietypowych zajęć, przygód i niesamowitych doświadczeń w której płeć nie ma znaczenia, a zarówno dziewczyny jak i chłopacy mogą osiągać sukces i być najlepsi w różnych dziedzinach. W tej szkole nie oceny są najważniejsze, a bardziej liczy się nieszablonowe działanie. Cruz poznaje w Akademii wielu ciekawych rówieśników, pochodzących z różnych stron świata. Chłopak ma jeszcze problem osobisty: tajemnicę, którą od dawna skrywa jego rodzina. Historia zaczyna się od próby utopienia Cruza przez tajemniczego nurka. Po tym zdarzeniu dostaje się do wspomnianej wcześniej Akademii. Tam ze swoimi przyjaciółmi wykonuje różne zadania i misje. Kto chce go dopaść i dlaczego?
Nie powiem co będzie dalej, gdyż chcę, żebyście sami przeczytali tę książkę. Moim zdaniem książka jest bardzo dobra. Jest zabawna i pełna zwrotów akcji. Jeśli lubisz zagadki i szyfry, zwierzęta i rośliny, to jest zdecydowanie książka dla ciebie.
Jakub Wiśniewski- 7b